بررسی تاثیر آموزش مهارت های مقابله ای بر سلامت عمومی و حرمت خود

امروزه سلامت روان کارکنان، یکی از دغدغه های پژوهشگران و مدیران ادارات، سازمان ها و نهادهاست. در همین راستا، مهارت های مقابله ای به عنوان یکی از راهبردهای شناختی، رهگشای عادات سالم و مانعی برای آسیب های روانی و جسمی ناشی از تنیدگی محسوب می شود. پژوهش ها حاکی ست، با آگاهی فرد از راهبردهای مقابله ای مناسب و بکارگیری آن ها، سلامت روان وی تضمین خواهد شد. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مقابله ای بر سلامت عمومی و حرمت خود در کارکنان زن ناجا می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر، از نوع پیش آزمایشی و مدل تک گروهی با پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه پژوهش حاضر شامل 15 نفر از کارکنان زن ناجا در شهر تهران است که با روش نمونه گیری دردسترس از جامعه انتخاب شدند و به آنها طی 10 جلسه مهارت های مقابله ای آموزش داده شد. بـرای جـمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سلامت عمومی (ghq) و حرمت خود کوپر اسمیت (sei) و برای تحلیل داده ها از آزمون t وابسته استفاده شد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است، از نظر سلامت عمومی و حرمت خود اجتماعی، بین دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد. به نظر می رسد، آموزش مهارت های مقابله ای می تواند هیجان های مثبت را جایگزین هیجانات منفی، در برخورد با استرس های روزمره فرد کند که منجر به بالا رفتن سلامت عمومی فرد می گردد. همچنین، احتمالاً این آموزش ها توانسته موقعیتی برای ارضای نیازهای احساس شایستگی، پیشرفت، توانمندی، کفایت، اطمینان، استقلال و آزادی در فرد، بخصوص در زمینه ارتباطات اجتماعی و روابط دوستانه به وجود آورده باشد که منجر به افزایش حرمت خود اجتماعی شده است.